تحلیل مقابله ای الگوهای وندافزایی اشتقاقی زبان فارسی و اسپانیایی

تحلیل و مقایسه زبان مادری سخنگویان و زبان دوم، از جایگاه بسیار ویژه ای برخوردار است. نظریه تحلیل مقابله ای به معلمان کمک می کند تا بر پایه شباهتها و تفاوتهای دو زبان، مواد و محتوای آموزشی و حجم مطالب را تهیه و تنظیم نمایند؛ از سوی دیگر شناخت معلم نسبت به نظام ساختواژی و بویژه اصول و مراتب وند افزایی اشتقاقی و استفاده درست از وندهای اشتقاقی و به تبع آن امر مهم واژه سازی در زبان مادری، کمک قابل توجهی به مقوله تدریس خواهد کرد. این پژوهش مطالعه ای است توصیفی پیرامون مقایسه وندافزایی اشتقاقی زبان اسپانیایی و فارسی معیار با توجه به ساخت واژه همزمانی و به منظور مشخص نمودن موارد اختلاف و تشابه آن دو زبان در این چارچوب انجام گرفته است. مطالعات اسنادی، کتابخانه ای و شمّ زبانی پژوهشگر مبنای جمع آوری داده های پژوهش بوده است. مقایسه وندافزایی اشتقاقی در چارچوب حوزه های نحوی، معنایی، آوایی و ساخت واژی میان دو زبان نشان داد در حوزه آوایی ،پسوندافزایی اشتقاقی زبان اسپانیایی موجب تغییر آوایی پایه می شود اما در زبان فارسی این گونه نیست. در حوزه نحو، در زبان فارسی هم پسوندها و هم پیشوندهای اشتقاقی موجب تغییر طبقه دستوری می شوند اما در زبان اسپانیایی فقط پسوندهای اشتقاقی تغییر طبقه دستوری را باعث می شوند. در حوزه معنایی در هر دو زبان فارسی و اسپانیایی این پسوندافزایی است که چندمعنایی را پدید می آورد و پیشوندافزایی ایجادکننده تک معنایی است. در حوزه ساختواژی، دامنه وندافزایی اشتقاقی در زبان اسپانیایی گسترده تر از زبان فارسی است؛ ضمن آنکه تقریباً تمامی وندهای اشتقاقی زبان اسپانیایی قرضی اند و به پایه های غیربومی اضافه می شوند اما در زبان فارسی پیشوندها بومی اند و تعداد اندکی پسوند اشتقاقی قرضی وجود دارد و اینکه وندهای اشتقاقی بومی به پایه بومی افزوده می شوند.